DAHA CAMİYE GİTMEYECEKSİN

Aziz, sıddık kardeşlerim;

Birkaç aydan beri aleyhime çevrilen desiseleri meydana çıktı. Hıfz-ı İlâhî ile o musibet, yirmiden bire indi.

Hâli zamanda camiye gidiyordum. Haberim olmadan, talebeler beni üşütmemek için, mahfelde bir kulübecik yapmıştılar. Ben de dört beş gündür kendi kendime karar verdim, daha gitmeyeceğim.

O malûm zabit adam vasıta olup kulübeciği kaldırdılar. Bana da resmen tebliğ ettiler ki, “Daha camiye gitmeyeceksin.” Fakat mânâsız habbeyi kubbe yapıp bir heyecan verdiler. Hiç ehemmiyeti yok, hiç de merak etmeyiniz. Tahminimce, her tarafta haddimden pek fazla teveccüh-ü âmmeyi kırmak için, bana böyle bazı bahanelerle ihanet ediyorlar.

Eski zamanımı düşünüp güya tahammül etmeyeceğim. Halbuki-Risale-i Nur’un selâmet ve intişarına halel gelmemek şartıyla-her gün bin ihanet ve tâzipler de gelse, Allah’a şükrederim. Ben ehemmiyet vermediğim gibi, buradaki talebeler de hiç sarsılmıyorlar. Çoktan beri beklediğimiz bu hâdise de inayet-i İlâhiye ile hafif geçti. Umum kardeşlerimize birer birer selâm ve dua ediyoruz.(Emirdağ Lahikası)

Üstad Bediüzzaman Said Nursi Hazretleri, Emirdağ’a sürgün olarak gönderildiği ilk zamanlarda vakit namazlarında camiye gidip cemaatle namaz kılar. Daha sonra Emirdağ’a tayin edilen yeni kaymakam Üstad Hazretlerini, hem vakit namazlarından hemde Cuma’ya gitmesini yasaklar.