HAYATIN LEZZETİ VE ZEVKİ

İnsan dünya hayatının zevkini lezzetini yaşamak ister. Dünya hayatına tutkundur. Gelecek endişesi içindedir. Bu endişe içinde de yine hayatın zevkini arar. Gelecek zaman içinde hayatını elde etmenin gayretini gösterir. Ama hep hayatın lezzet, zevk ve rahatı peşindedir.

Sefahat yolunda binlerce zevk alsa da, eglencelerle bir süre oyalansa bile yalnızlığında bir manevi elem onu perişan eder. Vicdanı (eğer bozulmamışsa)onu rahatsız eder.Zira imanın verdiği teslim ve tevekkül olmazsa,kendini sahipsiz, korumasız heran hastalanacak ölecek, kabrin karanlığına gömülecek bir varlık görmenin manevi elemini içinden söküp atamaz.

Hastalık,musibet ve her tarafta gördüğü, rasladığı ölümler geçiçi olarak aldığı anlık lezzeti ve zevki yalnızlığında manevi bir cehennem olarak kalbinde hisseder, yaşar ve ateşi onu yakar.
Nurkoy olarak yaptığımız araştırmada, dünyanın zevkini ve lezzetini, rahatını, saadetini istemeyene rastgelmedik. Kim istemez ki? Madem istiyoruz. İşte bunun yolu. Üstad Bediüzzaman Said Nursi Hazretlerini dinleyelim :

” Dünyanın lezzetini, zevkini,saadetini, rahatını isterseniz, meşru dairedeki( Allah’ın emrettiği helal daire) keyfe iktifa ediniz; o keyfinize kafidir.
Haricinde ve gayr-ı meşru dairedeki bir lezzetin içinde bin elem olduğunu sabık beyanatta elbette anladınız.
Eğer mazi, yani geçmiş zamanın hadisatını sinema ile hal-i hazırda gösterdikleri gibi, istikbaldeki ahval dahi -mesela elli sene sonraki halleri- bir sinema ile gösterilse idi, ehl-i sefahet, şimdiki güldüklerine yüz binlerce nefrin (lanet okuma) ve nefret edip ağlayacaktılar.
Dünya ve ahirette ebedi ve daimi süruru isteyen, iman dairesindeki terbiye-i Muhammediyeyi (ASM) kendine rehber etmek gerekir.”
” Hayatın lezzetini ve zevkini isterseniz, hayatınızı iman ile hayatlandırınız ve feraizle (Allah’ın emirleri farzlarla) zinetlendiriniz. Ve günahlardan çekinmekle muhafaza ediniz.”
( Sözler; On Üçüncü Söz İkinci Makamı)