ABDULLAH BİN EBU BEKİR (RA)

İslamiyetin ilk yıllarında müslüman olan Abdullah bin Ebubekir, Hazreti Ebu Bekir’in oğlu, Peygamberimizin de kayın biraderidir. Babasının davetiyle, küçük yaşta müslüman olan Abdullah, zeki, maharetli bir insandı.

Peygamber Efendimiz(ASM)ın Medine’ye hicretinde mühim hizmetlerde bulundu. Abdullah, Hicret esna­sında üç gün Sevr Mağarası’nda kalan Efendimiz(ASM)la babası Hazreti Ebubekir’e hem yiyecek ge­tiriyor, hem de müşriklerin arasında dolaşarak topla­dığı haberleri geceleyin O’nlara ulaştırıyordu.

Daha sonra Medine’ye hicret eden Abdullah, Mekke’nin Fethi, Huneyn Savaşı ve Tâif Muhasarası’na katıldı. Resulullah’ın Mute Harbi ile ilgili mucizesini haber veren hadisi Abdullah bin Ebubekir rivayet etmiştir.

Mute savaşı başladığı sırada Resûl-i Ekrem,Mescid-i Nebevî’de savaş alanında cereyan eden gelişmeleri, Zeyd İbni Harise’nin şehid olmasını, sonra Ca’fer İbni Ebî Talib’in sancağı almasını onun da şehid olmasıyla Abdullah İbni Revaha’nın kumandayı alıp onun da şehid olmasını birer birer nakletmiş ve, “En sonunda sancağı Allah’ın kılıçlarından bir kılıç aldı.Nihayet Allah mücahidlere fethi müyesser kıldı”demiştir.

Huneyn Gazvesi’ne katılan Abdullah, Huneyn’den kaçan Sakif ve Hevazinliler’in toplanmalarına mani olmak için onların sığınıp, saklandıkları Taif Kalesi’ni muhasara etti. Burada bir okla yaralandı. Medine’ye yaralı olarak döndü. Babasının ha­lifeliğinin ilk yılında yarası açıldı ve daha sonra vefat etti. Cenaze namazını Hz. Ebu Bekir kıldırdı.

Abdullah’ın yaralandığı oku saklayan Halife Ebubekir,yıllar sonra müslüman olarak Medine’ye gelen Sakif heyetine oku gösterdi ve:

“Bunu tanıyanınız var mı?” diye sordu. Said bin Übeyd:

“Bu oku ben yonttum, ucunu da ben sivrilttim. Tüyünü ben taktım ve ben attım.” dedi.

Hz. Ebu Bekir, Said bin Übeyd’e şöyle dedi:

“Bu ok Ebu Bekir’in oğlunu şehit eden oktur. Ona senin elinle şehitlik veren, seni onun eliyle küfür üzere öldürmeyen Allah’a hamd olsun! Onun rahmeti ve ik­ramı ikinizi de kuşattı.”