ZARAR BANA DOKUNDU

بِسْمِ اللهِ الرَّحْمٰنِ الرَّحِيمِ

اِذْ نَادٰى رَبَّهُ اَنِّى مَسَّنِىَ الضُّرُّ وَاَنْتَ اَرْحَمُ الرَّاحِمِينَ

“Eyyub’u da hatırla ki, Rabbine şöyle niyaz etmişti: ‘Bana gerçekten zarar dokundu. Sen ise merhametlilerin en merhametlisisin.’” Enbiyâ Sûresi, 83 ayeti”

SABIR KAHRAMANI Hazret-i Eyyub Aleyhisselâmın şu münâcâtı, hem mücerreb, hem tesirlidir. Fakat, âyetten iktibas suretinde, bizler münâcâtımızda  رَبِّى اِنِّى مَسَّنِىَ الضُّرُّ وَاَنْتَ اَرْحَمُ الرَّاحِمِينَ  (Ey Rabbim! Bana gerçekten zarar dokundu. Sen ise merhametlilerin en merhametlisisin. Enbiyâ Sûresi,83 ayeti) demeliyiz.

Hazret-i Eyyub Aleyhisselâmın meşhur kıssasının hülâsası şudur ki: Pek çok yara, bere içinde epey müddet kaldığı halde, o hastalığın azîm mükâfâtını düşünerek, kemâl-i sabırla tahammül edip kalmış. Sonra, yaralarından tevellüt eden kurtlar kalbine ve diline iliştiği zaman, zikir ve marifet-i İlâhiyenin mahalleri olan kalb ve lisanına iliştikleri için, o vazife-i ubudiyete halel gelir düşüncesiyle, kendi istirahati için değil, belki ubudiyet-i İlâhiye için demiş:

“Yâ Rab, zarar bana dokundu. Lisanen zikrime ve kalben ubudiyetime halel veriyor” diye münâcât edip, Cenâb-ı Hak o hâlis ve sâfi, garazsız, lillâh için o münâcâtı gayet harika bir surette kabul etmiş, kemâl-i âfiyetini ihsan edip envâ-ı merhametine mazhar eylemiş. ” (Lem’alar)

İnsan ne kadar metanet sahibi de olsa, aciz ve fakir olduğu için musibet karşısında sabrı azalır. Şiddetli bir hastalık bir süre sonra kalbi kendi ile meşgul etmeye başlar. Bu da huzura ve zikre bir engel teşkil eder. Hazret-i Eyyûb Aleyhisselam Allah’tan bu hâlin kalkmasını niyaz etmiş.

Hazret-i Eyyûb Aleyhisselam’ın, bedeninin kalbini meşgul etmesinden endişelendiği için duaya mecbur olmuş. Bu hâlini de “kalbime ilişti” ifadesi ile ifade etmiştir. Beden ıstıraplar içinde iken, kalp ve ruhun ona kayıtsız kalması düşünülemez. Hazret-i Eyyûb Aleyhisselam’ın şikayeti cismani değildir. Yani cismani saadeti temin etmek için yapılmış bir şikayet değil, hastalığın huzur üstündeki baskısından gelen bir şikayettir. Hazret-i Eyyûb Aleyhisselam’ın duası, şahsi ibadet ve farzlarını yapamaz hâle geldiği içindir.