İLK HANIM MUHACİR LEYLA BİNTİ EBİ HASME (R. ANHA)

Leyla binti Ebi Hasme, İslamiyetin ilk yılarında kocası Amir bin Rebia ile birlikte Resul-i Ekrem’e biat ederek müslüman olmuştur. Mekke’li müşriklerin baskıları üzerine kocası ile birlikte Habeşistan’a yapılan iki hicrete de katılıp, sonra Mekke’ye dönmüştür.

Leyla binti Ebi Hasme’nin kocası Amir İbni Rebia Hz. Ömer’in babası Hattab’ın evlatlığı idi. Eza, cefa ve müşriklerin baskıları artıp işkenceye dönüşünce Rasulullah Efendimize müracat ettiler. Sabah-akşam müşrikler tarafından rahatsız edildiklerini, her gördükleri yerde hakarete uğradıklarını hatta ağır işkencelere maruz kaldıklarını anlatarak:

”Ya Rasûlallah! Kavmimiz bize en ağır işkenceyi yapıyor. Zor durumdayız, sabır ve tahammülümüz kalmadı” dediler.

Efendimiz bir cevap vermeyip sustu. Mahzun bir şekilde onlara sabır etmeleri tavsiyesinde bulundu. Şikayetlerin artması üzerine müminlere hicret izni verildi. Efendimiz ASM):

“Kim dinini kurtarmak için bir yerden başka bir yere göç ederse cennet ona vacip olur. Siz şimdi yeryüzüne dağılın. Yüce Allah sizi yine bir araya toplar.” buyurdu.

”Ya Rasulallah! Nereye gidelim?” sorusuna ise, Efendimiz(ASM), eliyle işaret ederek:

“İşte oraya! Habeş ülkesine.” buyurdu.

Peygamberliğin beşinci yılı Recep ayında hicret hazırlığı sırasında Leyla binti Ebi Hasme, Ömer İbni Hattab ile karşılaştı. Aralarındaki konuşmayı daha sonra Leyla binti Ebi Hasne, şöyle anlatır:

”Habeş ülkesine doğru gitmeye hazırlandığımız sırada, kocam Amir, bazı ihtiyaçlarımızı almak üzere çarşıya gitmişti. Ömer İbni Hattab beni gördü ve başıma dikildi. Kendisi o zaman müslüman olmamıştı. Bize karşı çok sert ve katı davranırdı. Ondan hep işkence görmüştük. Bana doğru yaklaştı ve:

”Ey ümmü Abdullah! Demek buradan gidiş var ha?” dedi. Ben de:

”Evet! Vallahi, Allah’ın arzından bir yere çıkıp gideceğiz. Siz bizi işkencelere uğrattınız. Allah bize bir kurtuluş ve çıkış yolu açıncaya kadar, oralarda kalacağız.” dedim.

Bana: ”Allah yardımcınız olsun.” dedi.

Kendisinden o güne kadar hiç görmediğim bir yumuşaklık ve yufka yüreklilik gördüm. Sonra dönüp gitti. Sanırım ki, bizim gidişimiz ona üzüntü vermişti.”

Habeşistan’da günler, aylar, yıllar geçmekteydi. Muhacirlerin gözü, gönlü hep Mekke’den gelecek haberdeydi. Alınacak iyi bir haberle Mekke’ye geri döneceklerdi. Birgün beklenen haber geldi. Rasulullah Efendimiz(ASM)ın Medine’ye hicret ettiğinin haberini aldılar. Birçok muhacir gibi Amir ibni Rebia, ile hanımı Leyla binti Ebi Hasme’de Habeş ülkesinden derhal Mekke’ye döndüler. Kısa zamanda hazırlıklarını yapıp sonra Medine’ye hareket ettiler. Amr İbni Rebîa, bir deve aldı. Hanımını hevdec içinde Kureyş’in haberi olmadan Mekke’den çıkardı.

Leyla binti Ebi Hasme, kocası oğlu Abdullah ile beraber Medine’ye hicret eden ilk muhacirler arasında yer aldı. Kendisinin Medine’ye hicret eden ilk kadın muhacir olduğu rivayet edilir. Allah O’ndan razı olsun.