SAV KÖYÜNDEN MEHMED SOYLU

Mehmed Soylu, 1890 yılında Isparta’nın Sav Köyünde dünyaya gelmiştir. En korkulu günlerde Risale-i Nur’ları elle yazıp çoğaltmış, insanlardan birisi de Mehmed Soylu’dur. O dönemde ”Bin kalem”le hizmet edenler arasında yeralmıştır.

Risale-i Nurların doğuşuna, çoğaltılmasına şahitlik edenler arasına yeralan Mehmed Soylu, oğlu Ahmed ile 1943 yılında Denizli de hapis yatmıştır.

Sav Köyünde Risale-i Nur vasıtasıyla Kur’an ve iman hizmeti yapan Mehmed Soylu, Üstad Bediüzzaman Said Nursi Hazretleri ile birlikte Denizli Hapsinde bulunmuştur.

”Aziz kardeşlerim, sizinle konuştuğum bu dakika iftar vaktine yarım saat kalmış, bayram gecesidir, hastalık şiddetlidir. Onun için fazla konuşamıyorum. Bende, büyük ve tehlikeli hastalıktan, Risale-i Nur’un şahs-ı manevîsinin mu’cize gibi şifa duası kerametiyle o tehlike geçti. Fakat öyle şiddetli bir öksürük, bir heyecan var ki, sizin gibi canımdan ziyade sevdiğim kardeşlerimle konuşmayı kısa kesiyorum.

Yalnız bu kadar var ki, Isparta havalisinde yüzer genç Said’ler ve Hüsrev’ler yetişmişler. Bu ihtiyar ve zaif Said dünyadan kemal-i istirahat-i kalble veda etmeye hazırdır. Ve bilhassa mühim bir medrese-i Nuriye olan Sav Köyünün başta Hacı Hâfız, Mustafa Gül olarak Ahmed’leri, Mehmed’leri, hattâ muhterem hanımları (Tâhirî’nin refikası ve kerimeleri gibi) ve mâsum çocukları, Risale-i Nur’la meşgul olmalarını düşündükçe bu dünyada Cennet hayatının manevî bir nev’ini zevk ediyorum, görüyorum. Oranın Ahmed’lerinin hediyesini umum o köy hesabına bir teberrük deyip öpüp başıma koydum.”(Kastamonu Lahikası)

”Şimdi birden medrese-i Nuriyenin (Sava) Hacı Hafız Mehmed, merhum Hafız Mehmed ve kardeşleri ve Mehmed’leri ve Ahmed’leri ve mâsum Nurcuları ve mübarek ihtiyar ve sâir kahraman, şakirtlerini düşündüm. Hayatım müddetince ona yakın olmak bütün canımla istedim ve vefattan sonra onların mezaristanında defnolmamı arzuladım.

Birden ihtar edildi ki: “Gerçi Medresetü’z-Zehranın merkezi olan Isparta Vilâyetinde maddeten bulunmak çok cihetle fâideli, saadetlidir; fakat Nurun mesleği ve Nurcuların meşrebi cihetiyle daima berabersiniz. Zaman ve mekân, perde olamazlar. Şarkta, garpta, şimalde, cenupta, dünyada, berzahta bulunsanız, mânen bir mecliste, beraber sayılırsınız. Onların mânevî yardımları daima birbirine oluyor ve sana da gelir” diye beni teskin etti.”(Emirdağ Lahikası)

İman ve Kur’an hizmeti ile bir ömür geçiren Mehmed Soylu, 1970 yılında Sav Köyünde vefat etmiştir. Kabri Sav Köyü Merkez Cami avlusundaki mezarlıktadır. Kendisine Allah’tan rahmet dileriz.