AHMED GÜMÜŞ AĞABEY’İN GÖZÜYLE : ZÜBEYR AĞABEY

Bir gün Zübeyr ağabey rahatsızlanmış ve sabah dersine iştirak edemeyecek durumdaydı. Bizden kendisini  idare etmesini  istedi. Biz ders için Üstadın yanına girdik. Zübeyr ağabeyi sordu. Biz geçiştirmeye çalıştık. Üstad ciddi bir tavır takınıp ‘’  Zübeyr  olmayınca ders yapmıyorum. Zübeyr i bulup getiriniz.’’ Dedi. O’nu bulup getirdiğimizde öyle bir hiddetlendi ki :

‘’ Ben Zübeyr i öyle zannederim ki değil parmak, kellesi  gitse başsız gövdesiyle ‘’ Risale-i Nur .. Risale-i Nur…’’ diye koşacak bilirdim. Bir parmak  rahatsızlığı ile benim ümidimi kırdı. Ben öyle fedakar talebe istiyorum ki, değil parmak, kol gitmiş aldırış etmeyecek. Böyle şeyler için kudsi davada tembellik gösterilmez. Said hak için hiçbir zaman kelleyi vermekten çekinmemiştir. Risale-i Nur a herşeyini  feda etmiş, fedakar  talebe lazımdır…’’

Ben o esnada kalbimden geçirdim ki, ‘’ Hey Üstadım! Siz Zübeyr  Ağabeye  bu derece itap ediyorsunuz.  Demek Risale-i Nur  talebesini bulmamıştır.  Ne garip… Bunun üzerine  Üstad  ‘’ Risale-i Nur da ben de talebemizi  bulmuşuz ‘’ dedi.

Üstad  Zübeyr  Ağabeyin  şahsında  bütün  talebelerine ders  vermek istiyordu. Üstadımızın  Zübeyr Ağabeye olan alakası bambaşkaydı. Onun yeri farklıydı.

SENİN HEMŞEHRİN ÇOK AHMAK

Üstadımız bir gün beni yanına çağırdı. Zübeyr  Ağabey için bu senin hemşehrin çok ahmak, benim için herşeyini  terketti. Görüyorsun çok dövüyorum, kovuyorum  bir türlü gitmiyor. Hem de maaş ve geliri 700 lira idi, onları da bıraktı. Şimdi ben hemşerine 30 kuruş veriyorum hiç sesini çıkarmıyor. Senin bu hemşehrin ahmak değil mi?

     . Üstadım değil.

     . Neden ?  Bak babasını anasını terk etti. Memuriyetini terk etti. Üstelik bir de benden dayak yer.

       30 kuruş gibi pek cüzi bir para veriyorum.. 30 kuruş mu  çok 700 lira mı çok ?

    . Üstadım sizin o otuz kuruş çoktur.

    . Sen mekteplisin hiç hesap okumadınız mı ? 30 kuruş 700 liradan nasıl çok olur ?

    . Üstadım Zübeyr Ağabey en iyisini yapmıştır. Sizin verdiğiniz  o 30 kuruş 700 liradan çok iyidir.

    . Nasıl iyi olur. Anlaşıldı, sen hemşehrini  tutuyorsun sen de ahmaksın.  Hemşehrini  benim yanımda  

       müdafaa ediyorsun, anlaşıldı. Ondan sana ahmaklık bulaşmış veya seni kandırmış. ‘’ diye latife

       etmişti. ( N. Şahiner’in  Son Şahitler kitabından alınmıştır.)