MESELE KABRE İMANLA GİRMEK

Bu zamanın en önemli meselesi iman kurtarmaktır? İnsanın dünyadaki en önemli işi niye imanı kurtarmasıdır?

İnsanın bu dünyaya gönderiliş sebebi, Allah’ı isim ve sıfatları ile tanıyıp, O’na kulluk ve ibadet yapmasıdır. Esas gaye imanını, taklitten kurtarıp tahkiki imanı elde etmesidir. Şimdi bakalım, imanı olmadan giden bir insanın serveti parası, malı mülkü onu ölümden kurtarabiliyormu? Dünyanın en zengin adamı bile olsa, ecel geldimi, herşey bitiyor. Şan, şeref, şöhret, makam mevki kabrin kapısında sona eriyor.

Şimdi, Üstad Bediüzzaman Said Nursi Hazretlerinin bu inceliğe işaret eder şu ifadelerini dikkatle okuyalım:

“Herkesin, İmân mukabilinde, bu zemin yüzü kadar bağlar ve kasırlarla müzeyyen ve bâki ve daimî bir tarla ve mülkü kazanmak veya kaybetmek dâvâsı başına açılmış. Eğer İmân vesikasını sağlam elde etmezse kaybedecek. Ve bu asırda, maddiyyunluk tâunuyla çoklar o dâvâsını kaybediyor. Hattâ bir ehl-i keşif ve tahkik, bir yerde kırk vefiyattan yalnız birkaç tanesi kazandığını sekeratta müşahede etmiş; ötekiler kaybetmişler. Acaba bu kaybettiği dâvânın yerini, bütün dünya saltanatı o adama verilse doldurabilir mi?”(Şualar, On Birinci Şua, Dördüncü Mesele)

Kırk vefiyattan birkaç kişinin kurtulması meselesi, Üstad Bediüzzaman Hazretleri, tahkiki imanı elde edemeyen ve imanı taklitte kalan ve dünyanın boş ve luzümsuz meselelerine dalmış insanların halini ”kırk vefiyattan yalnız birkaç tanesi kazandığını sekeratta müşahede etmiş” diye ifade ediyor.

İnsanın bu zamanda dünyada en önemli vazifesi imanını kurtarmasıdır. İmanla kabre girmesidir. İmanının gereği olan  farzları yapan ve büyük günahları işlemeyen, küçüklerine de tövbe eden, İnşaallah kurtulur.

İmanı taklitte kalan bir insan, tehlike içindedir. Ebedi saadetin vesikası tahkiki imandır. İnsanın imandaki en küçük bir arıza ve şüphesi bütün amellerini iptal eder. İmanı sağlam  hale getirmek bu zamanın birinci vazifesidir. Meseleye böyle baktığımız zaman, tahkiki iman dersini veren Risale-i Nurları devamlı okumak, okunan yerlere gitmek, eksiklerimizi tamamlamak ebedi hayatımızı kazanmaya çalışmak bizce en önemli işimiz olmalıdır. Gerisi ise dünya işleridir, bir türlü o işler hallolur.