GÜNLÜK NAMAZ İBADETİMİZ

Meselâ, fecir zamanı, tulûa kadar, evvel-i bahar zamanına, hem insanın rahm-ı mâdere düştüğü âvânına, hem semâvât ve arzın altı gün hilkatinden birinci gününe benzer ve hatırlatır ve onlardaki şuûnât-ı İlâhiyeyi ihtar eder.

Zuhr zamanı ise, yaz mevsiminin ortasına, hem gençlik kemâline, hem ömr-ü dünyadaki hilkat-i insan devrine benzer ve işaret eder ve onlardaki tecelliyât-ı rahmeti ve füyuzât-ı nimeti hatırlatır.

Asr zamanı ise, güz mevsimine, hem ihtiyarlık vaktine, hem Âhirzaman Peygamberinin (aleyhissalâtü vesselâm) asr-ı saadetine benzer ve onlardaki şuûnât-ı İlâhiyeyi ve in’âmât-ı Rahmâniyeyi ihtar eder.

Mağrib zamanı ise, güz mevsiminin âhirinde pek çok mahlûkatın gurubunu, hem insanın vefatını, hem dünyanın kıyamet iptidasındaki harabiyetini ihtar ile tecelliyât-ı celâliyeyi ifham ve beşeri gaflet uykusundan uyandırır, ikaz eder.

İşâ vakti ise; âlem-i zulümat, nehar âleminin bütün âsârını siyah kefeniyle setretmesini, hem kışın beyaz kefeni ile ölmüş yerin yüzünü örtmesini, hem vefat etmiş insanın bakıye-i âsârı dahi vefat edip nisyan perdesi altına girmesini, hem bu dar-ı imtihan olan dünyanın bütün bütün kapanmasını ihtar ile Kahhâr-ı Zülcelâlin celâlli tasarrufâtını ilân eder.

Gece vakti ise, hem kışı, hem kabri, hem âlem-i berzahı ifham ile, ruh-u beşer rahmet-i Rahmâna ne derece muhtaç olduğunu insana hatırlatır. Ve gecede teheccüd ise, kabir gecesinde ve berzah karanlığında ne kadar lüzumlu bir ışık olduğunu bildirir, ikaz eder ve bütün bu inkılâbat içinde Cenâb-ı Mün’im-i Hakikînin nihayetsiz nimetlerini ihtar ile, ne derece hamd ve senâya müstehak olduğunu ilân eder.(Sözler, Dokuzuncu Söz)

Üstad Bediüzzaman Hazretleri, günlük namaz ibadetimizi yaparken, hangi vakitte neleri hatırımıza getirmemizi ve nasıl tefekkür etmemizi bizlere öğretiyor.
Fecir, sabah namazı vakti insana, baharın ilk gelişi, insanın anne rahmine düşüşüne,semavat ve arzın yaratılışındaki ilk gününü hatırlatır. Allah’ın muazzam ve mucize işlerini insana ihtar eder. Bunları tefekkür ederek insan sabah namazına hazırlanmalıdır.
Zuhr, öğle vakti,dünyada yaz mevsimine insan için en bereketli mevsime,insanın gençlik zamanı ve kemale ermesine, kainatın arzın, semanın, bitkinin, hayvanın, insanın yaratılışına, günün olgunlaşmasına işaret eder. Allah’ın rahmet ve nimetlerinin bolluğu insana hatırlatılır.
Asr, ikindi vakti, dünyada güz mevsimi, asrı saadet, günün olgunlaşması,insanın ihtiyarlık vaktine, insanın dünyaya en çok daldığı ana, kainatta, Peygamber Efendimiz (ASM)ın gelmesine insanlığın bereketli zamanına bakar. İnsan bu vakitte dünya gafletinden kurtulup, Rabbine iltica ve duaya çalışmalıdır.
Mağrip, akşam vakti, dünyada bitkinin, hayvanın ölümü, insanın ölümü, kainatın kıyamet ile vefatını ihtar ile onu gafletten uyandırır, ikaz eder.
İşa, yatsı vakti, dünyada gece karanlığının herşeyi örtmesi, kış mevsimi, kar ile dünyanın kefenini giymesi, insanın vefatı, imtihan dünyası olan kainatın kapanacağını ihtar ile bu vakitte insanın namazla Allah’ın Celalinden, Cemaline azabından rahmetine sığınmasını ilan eder.

Üstad Bediüzzaman Hazretleri, işte bütün bu manzaralara dikkatimizi çekip, ibadetimizi ona göre yapmamızı bize öğretiyor.