ZENGİN İNSANI NİYE KISKANIRIZ?

Niçin evliya veya alim bir zatı kıskanmayız da, zengin ve cesur bir insanı kıskanırız?

Kıskanma, ahirete ait meziyetlerde olmaz, daha çok dünyaya ait meselelerde olur. Dünya ve nimetleri, ahirete göre az ve bunlara talip olan ise fazla bu sebeble kavga çıkıyor. Dünya insanın arzu ve emellerinin maddi alemde gerçekleştiği bir yer. Ve insan bu dünyada cesaret veya zenginliğe göz dikmiş bu hedefe doğru ilerlemek ve elde etmek istiyor. Karşısına çıkan insanı ister istemez kıskanıyor. Zenginlik makamını kendisi elde etmek istiyor. Kıskanmak bu yüzden kaçınılmaz oluyor.

Alim veya evliya bir insanı,kıskanmak değil içinden ona hürmet etmek geliyor. Çünkü ahiret makamı sonsuzdur, oradaki nimetler her insanın arzu ve emeline kafi geliyor. Niye kıskansın. Kavga dünya nimetlerinde olur, ahiret nimetlerinde değil. Bu konu en güzel şekilde Risale-i Nur Külliyatın da Lem’alar adlı eserde şöyle anlatılır:

”Eski arkadaşlarımızdan bir adamın, bir adama karşı adâveti vardı. O adamın yanında senâkârâne onun düşmanı amel-i salihle, hattâ velâyetle tavsif edildi. O adam kıskanmadı, sıkılmadı. Sonra birisi dedi: “Senin o düşmanın cesurdur, kuvvetlidir.” Baktık ki, o adamda şiddetli bir kıskançlık ve bir rekabet damarı uyandı.

Ona dedik: “Velâyet ve salâhat hadsiz bir hayat-ı ebediyenin pırlantası gibi bir kuvvet ve bir yüksekliktir. Sen buna bu cihette kıskanmadın. Dünyevî kuvvet öküzde ve cesaret canavarda dahi bulunmakla beraber, velâyet ve salâhate nisbeten, bir âdi cam parçasının elmasa nisbeti gibidir.”

O adam dedi ki: “Bir noktaya, bir makama ikimiz bu dünyada gözümüzü dikmişiz. Oraya çıkmak için basamaklarımız da kuvvet ve cesaret gibi şeylerdir. Onun için kıskandım. Âhiret makamâtı hadsizdir. O, burada benim düşmanım iken, orada benim samimî ve sevgili kardeşim olabilir.”(Yirminci Lem’a)