VALİDE HAYATINI VELEDİNE FEDA EDER

DÖRDÜNCÜ MESELE: فَـِلاُمِّهِ السُّدُسُ “Ölenin annesi için altıda bir hisse vardır.” Nisa Suresi, 11 nci ayeti)
İşte, mimsiz medeniyet, nasıl kız hakkında, hakkından fazla hak verdiğinden böyle bir haksızlığa sebep oluyor. Öyle de, valide hakkında, hakkını kesmekle, daha dehşetli haksızlık ediyor.

Evet, rahmet-i Rabbâniyenin en hürmetli, en halâvetli, en lâtif ve en şirin bir cilvesi olan şefkat-i valide, hakaik-i kâinat içinde en muhterem, en mükerrem bir hakikattir. Ve valide, en kerîm, en rahîm, öyle fedakâr bir dosttur ki, o şefkat saikasıyla, bir valide, bütün dünyasını ve hayatını ve rahatını, veledi için feda eder. Hattâ, valideliğin en basit ve en ednâ derecesinde olan korkak tavuk, o şefkatin küçücük bir lem’asıyla, yavrusunu müdafaa için ite atılır, arslana saldırır.

İşte böyle muhterem ve muazzez bir hakikati taşıyan bir valideyi veledinin malından mahrum etmek, o muhterem hakikate karşı ne kadar dehşetli bir haksızlık, ne derece vahşetli bir hürmetsizlik, ne mertebe cinayetli bir hakaret ve arş-ı rahmeti titreten bir küfran-ı nimet ve hayat-ı içtimaiye-i beşeriyenin gayet parlak ve nâfi bir tiryakına bir zehir katmak olduğunu, insaniyetperverlik iddia eden insan canavarları anlamazlarsa, elbette hakikî insanlar anlar. Kur’ân-ı Hakîmin فَـِلاُمِّهِ السُّدُسُ hükmünü, ayn-ı hak ve mahz-ı adalet olduğunu bilirler.
اَلْبَاقِى هُوَ الْبَاقِ
Said Nursî (Mektubat)

Nisa Suresinin 11 nci ayetinin tefsir edildiği bu bölümde, ayette ölen kimsenin mirasından annesinin altı da bir hisse sahibi olduğu beyan ediliyor. Asrın medeniyet anlayışı ise anneye bu hakkı tanımıyor.

Üstad Bediüzzaman Hazretleri medeniyetin bu anlayışını tenkit ediyor. Medeniyetin annenin hakkını keserek dehşetli bir haksızlık ettiğini dile getiriyor.

Allah’ın şefkat ve rahmetinin en parlak, en canlı tecelli noktasının anne şefkati olduğuna annelerin en kerim, en rahim, en fedakar bir dost olduğuna dikkat çeken Üstad Hazretleri, ”bir valide, bütün dünyasını ve hayatını ve rahatını, veledi için feda eder. Hattâ, valideliğin en basit ve en ednâ derecesinde olan korkak tavuk, o şefkatin küçücük bir lem’asıyla, yavrusunu müdafaa için ite atılır, arslana saldırır.” cümlesi ile bu hususa işaret ediyor.