EVET RIZIK İKİDİR

Allah her insanın rızkını vermiştir, buna inanıyoruz, fakat bazı insanlara bu rızkı neden ulaşmıyor?

Allah, her insanın rızkını vermiştir. Evet bu ayetle sabittir. Ancak diğer insanlar yanlış yaparak bu rızkın o insanın eline ulaşmasına engel oluyorlar.

Üstad Bediüzzaman Hazretlerinin şu ikazına kulak verelim:
“Hem görmüyor musun ki, zarurî kuttan ziyade Müslümanların elinde bırakılmıyor? Ya Avrupa kâfir zalimleri veya Asya münafıkları, desiseleriyle ya çalar veya gasp ediyor.”

Risale-i Nur Külliyatından On Dokuzuncu Lem’a’da yer alan şu bahiste yine bizlere bu konuda yol gösterecektir:

”Evet, rızık ikidir:

Biri; hakikî rızıktır ki, onunla yaşayacak. Bu âyetin hükmü ile, o rızık taahhüd-ü Rabbânî altındadır. Beşerin sû-i ihtiyarı karışmazsa, o zarurî rızkı herhalde bulabilir. Ne dinini, ne namusunu, ne izzetini feda etmeye mecbur olmaz.

İkincisi; rızk-ı mecazîdir ki, sû-i istimâlâtla hâcâtı gayr-ı zaruriye hâcât-ı zaruriye hükmüne geçip, görenek belâsıyla tiryaki olup, terk edemiyor. İşte bu rızık taahhüd-ü Rabbânî altında olmadığı için, bu rızkı tahsil etmek, hususan bu zamanda çok pahalıdır. Başta izzetini feda edip zilleti kabul etmek, bazan alçak insanların ayaklarını öpmek kadar mânen bir dilencilik vaziyetine düşmek, bazan hayat-ı ebediyesinin nuru olan mukaddesât-ı diniyesini feda etmek suretiyle o bereketsiz, menhus malı alır.

Hem bu fakr u zaruret zamanında, aç ve muhtaç olanların elemlerinden ehl-i vicdana rikkat-i cinsiye vasıtasıyla gelen teellüm, o gayr-ı meşru bir surette kazandığı parayla aldığı lezzeti, vicdanı varsa acılaştırıyor. Böyle acip bir zamanda, şüpheli mallarda, zaruret derecesinde iktifa etmek lâzımdır.

Çünkü  اِنَّ الضَّرُورَةَ تُقَدَّرُ بِقَدْرِهَا ( Zaruretler zaruret miktarınca sınırlandırılır.)sırrıyla, haram maldan, mecburiyetle zaruret derecesini alabilir, fazlasını alamaz. Evet, muztar adam, murdar etten tok oluncaya kadar yiyemez. Belki ölmeyecek kadar yiyebilir. Hem, yüz aç adamın huzurunda kemâl-i lezzetle fazla yenilmez.”(Lem’alar, On Dokuzuncu Lem’a)